Wat houdt het afspiegelingsbeginsel in?
Gaat het economisch minder met een bedrijf dan kan het inhouden dat er ontslagen vallen. Om uit de rode cijfers te komen of om te voorkomen dat er faillissement dreigt moet er worden gereorganiseerd met als onderdeel collectieve ontslagen. Belangrijk onderdeel van het bepalen van de ontslagenen is het afspiegelingsbeginsel. Wat houdt dit in en hoe moet de verdeling werkelijk zijn?
Onderdeel van de WMCO
De WMCO staat voor de Wet Melding Collectief Ontslag en is van toepassing bij iedere groep ontslagen van meer dan twintig personen binnen drie maand tijd. In dat geval moet aan een aantal voorwaarden worden voldaan:
- bij het UWV moet ontslagvergunning worden aangevraagd voor de ontslagenen;
- er moet sprake zijn van noodzakelijk ontslag om het bedrijf van de ondergang te redden;
- de ontslagenen hebben recht op ontslagvergoeding naar evenredigheid van het loon, arbeidsverleden en leeftijd;
- wie ontslag krijgt aangezegd moet zijn bepaald overeenkomstig het afspiegelingsbeginsel.
Wordt aan voorgaande voorwaarden voldaan dan kunnen ontslagen worden aangezegd. Op basis van dit ontslag hebben die werkelozen recht op de WW uitkering.
Verdeling over leeftijdscategorieën
Een jong bedrijf bestaat mogelijk uit veel jonge werknemers en dan moeten de ontslagen ook voornamelijk in die groep vallen. Er mag geen onredelijke verdeling bestaan waarbij bijvoorbeeld veel ouderen worden ontslagen omdat de groep jongeren goedkoper is. Wordt de groep personeel verdeelt in 20% tot 35 jaar, 30% van 35 tot 45 jaar, 40% van 45 tot 55 jaar en 5% ouder dan 55 jaar dan moet die verdeling terug te vinden zijn binnen de ontslagen personeelsleden. Het mag dus niet zo zijn dat van de groep 35 tot 45 jaar er 60% van die groep wordt ontslagen. Er is dan sprake van een onredelijke verdeling. De groep jongeren wordt dan mogelijk compleet ontzien. Hoe de leeftijdscategorieën verdeeld zijn bepaalt de verdeling van de ontslagenen.
Verspreiding bij ondernemingslagen
De onderneming wordt aangestuurd door een management, aansturende leidinggevenden en werknemers op de werkvloer. Het is overduidelijk dat de grootste groep werknemers betreft en kan dus mogelijk 80-90% van het personeel betreffen. Het is daarmee ook logisch dat in die groep de meeste ontslagen vallen. Toch dient de laatse 10-20% van de ontslagenen te vallen binnen het middel- of hoger management. Deze mogen niet zomaar worden ontzien. De verdeling dient evenredig te zijn naar niveau’s binnen het bedrijf zodat er totaal een correcte afspiegeling van ontslagenen ontstaat.
Wat als het niet zo is?
Indien er niet naar de verhoudingen van ontslagen wordt gekeken dan worden bepaalde groepen van de onderneming onevenredig hard getroffen. In deze situaties kan er volgens de WMCO geen ontslagvergunning worden verleend en dus dienen de plannen opnieuw onder de loep genomen te worden. Wordt men wel collectief ontslagen terwijl er geen sprake is van het afspiegelingsbeginsel dan kan men via de kantonrechter alsnog het gelijk halen. Laat je bij ontslag altijd bijstaan door een advocaat voor ontslagrecht, ook al is het slechts om je beëindigingsovereenkomst af te laten checken.